علایم اوتیسم چهره کودکان اوتیسم

کودکان مبتلا به چه تفاوتی با کودکان بدون این اختلال دارند؟ رفتارهای اجتماعی ، بیشتر مواردی مانند اجتناب از برقراری ارتباط چشمی یا نادیده گرفتن لحن صدا. اما تحقیقات اخیر تفاوت ظریف تری را روشن کرده است :ویژگی های صورت . دانشمندان دانشگاه میسوری دریافتند که دارای ویژگی های خاصی در چهره هستند که آنها را از سایر کودکان متمایز می کند. در تصویر بالا مطالعه پروفسور آناتومی دکتر کریستینا آلدریج بر روی چهره را می بینیم که از 17 نقطه برای محاسبه ویژگی های صورت استفاده کرده است. به احتمال زیاد آنها با سندرم آسپرگر تشخیص داده می شوند و در مقایسه با گروه اول ، اختلالات شناختی و مشکلات زبانی کمتری دارند.

چهره کودکان اوتیسم

اگرچه می توان اختلال اتیسم را تا سن دو سالگی با قطعیت تشخیص داد اما بسیاری از کودکان تا سنین مدرسه تشخیص دریافت نمی کنند به خصوص کودکانی که دارای اتیسم عملکرد بالا یا اتیسم خفیف هستند. لباس های گروه شب نقاب واقعی با رنگ ها و الگوهای مختلفی که دارند ، به کودکان این امکان را می دهد تا با ترکیبات متنوعی ، استایل خود را بیان کنند . پس کودکانی که در این سن تشخیص اتیسم را دریافت می کنند یا دارای اتیسم خفیف هستند و یا به اشتباه در گذشته تشخیص دریافت ننموده اند یا به اشتباه با اختلالی دیگر تشخیص داده شده اند که ممکن است همراه با اتیسم رخ دهد. شرکت کنندگان در این مطالعه همه 8 تا 12 سال سن داشتند ، محدوده سنی که در آن صورت نسبتاً بالغ است ، اما هنوز تحت تاثیر تغییرات هورمونی بلوغ قرار نگرفته است.

محققان از سیستم تصویربرداری موسوم به 3DMD برای ترسیم 17 «نقطه» یا مختصات روی صورت 64 پسر مبتلا به اوتیسم و 40 کودک معمولی استفاده کردند. آنها سپس فاصله بین چندین مورد از این مختصات ها را اندازه گیری کردند. به گفته محققان ، پسران مبتلا به اوتیسم که دارای مشخص ترین چهره ها هستند ، در دو گروه با علایم بسیار متفاوت اوتیسم قرار می گیرند. پسران یک گروه معمولاً دهانی پهن دارند که با فاصله کوتاهی بین بالای دهان و پایین چشم ترکیب می شود. آنها همچنین علایم شدید اوتیسم از جمله اختلال زبان ، ناتوانی ذهنی و تشنج را نشان می دهند. در مقابل ، پسرانی که در گروه دوم هستند دارای ناحیه بالای صورت و پیشانی پهن و فیلتروم کوتاه هستند.

جودیت مایلز ، سرپرست تیم تحقیق می گوید: “من به عنوان یک متخصص ژنتیک بالینی همیشه تحت تاثیر الگوی خاص صورت کودکان مبتلا به اوتیسم قرار داشتم .” اما پس از کار بر روی که توسط جراحان پلاستیک استفاده می شد ) بود که تفاوت های اندازه گیری شده بین پسران مبتلا به اوتیسم و افراد دیگر مشخص شد. او می گوید این تفاوتها تقریباً به طور حتم منعکس کننده فرآیندهای نهفته رشد عصبی است. “دلیل توجه به چهره این است که تفاوت ها در مغز را منعکس می کند.” حتما مطالعه کنید : مطالعات نشان داده است که کودکان مبتلا به اوتیسم بیش از افراد معمول دارای اختلال دیسمورفولوژی یا ویژگی های بدنی غیر معمول در سر و جمجمه هستند. مطالعات مربوط به بدشکلی صورت در اوتیسم به طور کلی بر مشاهده یا استفاده از ابزارهایی مانند کالیپرها برای مشخص کردن ویژگی های خاص صورت متکی بوده است.

از چندین دوربین دیجیتال برای ثبت تصویر 360 درجه از سر استفاده می کند. الگوریتم ها تصاویر را با هم ادغام می کنند تا یک تصویر سه بعدی تولید کنند که با استفاده از نرم افزارهای خاصی تجزیه و تحلیل می شود. علاقه به بازی از مشخصه کودکان سالم است اما در کودکان اوتیسمی چنین تمایلی نه تنها دیده نمی شود بلکه ترجیح می دهند بدون حضور در بازی های مشارکتی و نوبتی، در گوشه ای به تنهایی با وسایل خود سرگرم شوند. انتخاب لباس سگ های نگهبان بچه گانه برای مراسم ها و رویدادهای مختلف، به کودک شما اعتماد به نفس بیشتری در جمع می دهد . کارشناسان توصیه می کنند جهت بررسی و ارزیابی وابستگی کودک به وسایل اسباب بازی یک عروسک یا هر وسیله دیگر را در اختیار او قرار دهند سپس با گرفتن آن عکس العمل کودک را دقت کنند که به چه صورت است.

از دیگر شواهد مبنی بر وجود اوتیسم، تاخیر در راه رفتن است اگر در بسیاری از بیماری ها نیز از این نظر هم پوشانی وجود داشته ولی والدین باید توجه داشته باشند که در مواردی که کودک علی رغم ورود به یک سالگی قادر نیست حتی به مشکل چهار دست و پا راه برود، این احتمال وجود داشته که در آینده مبتلا به اوتیسم گردد. کریستینا آلدریج ، استادیار آسیب شناسی و علوم تشریحی در دانشگاه میسوری می گوید نتایج آن بسیار دقیق تر از اندازه گیری های دستی است. ما در مورد بچه هایی صحبت نمی کنیم که شما آنها را در خیابان به عنوان متفاوت در نظر می گیرید. آلدریج می گوید: اینها تفاوت های ظریفی هستند که به طور سیستماتیک [در محدوده] 2 تا 5 میلی متر هستند.

“که فوق العاده دقیق هستند.” او از 3DMD برای ارزیابی دیسمورفولوژی صورت در کودکان مبتلا به نقایص مادرزادی استفاده کرده است. دویچ از همین فناوری در تحقیقات خود استفاده کرده است. با این حال ، او هشدار می دهد که اندازه نمونه در مطالعه ممکن است به اندازه کافی بزرگ نباشد تا نتایج قابل اعتمادی تولید کند. او اضافه می کند: “همچنین مهم است که از انجام آزمون های آماری زیاد بدون اصلاحات مناسب جلوگیری کنیم.” “در غیر این صورت تفاوت هایی که قابل توجه گزارش شده اند ممکن است تنها از طریق شانس ایجاد شوند.” محققان معمولاً از فرمول های ریاضی برای اصلاح ارتباطات تصادفی استفاده می کنند. مایلز از الگوریتم تجزیه خوشه ای استفاده کرد ، که موارد مشابه را از مجموعه داده های بزرگ جمع آوری می کند.

او می گوید با استفاده از ویژگی های تشخیص اوتیسم ، ضریب هوشی (IQ) ، علایم پزشکی و سایر اقدامات ، “آنچه ما دریافتیم این است که این دو زیر گروه واقعاً از نظر بالینی مجزا هستند.” این یافته ها با نتایج محققانی که دیسمورفولوژی در اوتیسم را با استفاده از راه های ساده تری نسبت به 3DMD مطالعه کرده اند ، صدق می کند. در دانشگاه میسوری محققان از یک سیستم دوربین استفاده کردند که به طور همزمان چهار تصویر ثبت می کرد تا یک مدل سه بعدی از هر کودک ایجاد کند. لباس بتمن بچگانه با جزییات دقیق و مرتب اجزای لباس را در بر می گیرد . این مطالعه نشان داد که بالای صورت کودکان مبتلا به اوتیسم به طور غیر معمولی پهن است ، از جمله چشم های پهن. همچنین ناحیه میانی صورت آنها کوتاه تر است از ، از جمله گونه ها و بینی.

کودکان مبتلا به اوتیسم دارای دهان و فیلتروم (شیار زیر بینی و بالای لب) بزرگتر یا پهن تری هستند. حتما مطالعه کنید : با  آشنا شوید این عکس از یک پسر جوان مبتلا به اوتیسم است که در این مطالعه استفاده نشده است. اما دکتر آلدریج خاطرنشان می کند که دارای چشمان پهن و پیشانی بزرگ است. این پسر مبتلا به اوتیسم است ، اما دکتر آلدریج می گوید با حالت خنده دار صورت و زاویه ای که این عکس در آن گرفته شده است ، به سختی می توان تشخیص داد که او دارای ویژگی های متمایز کننده چهره است. این شاهدی است بر اینکه در حالی که کودکان مبتلا به اوتیسم دارای ویژگی های چهره مشابهی هستند ، اما از نظر ظاهری تفاوت فاحشی با کودکان بدون این اختلال ندارند.