پدر علم مهندسی سازه های فضاکار ایران در گذشت

به گزارش خبرگزاری پادینامگ به نقل از روابط عمومی دانشگاه شهید باهنر کرمان پروفسور هوشیار نوشین پدر علم مهندسی سازه های فضاکار ایران در گذشت.

وی از چهره های برجسته علمی کشور و بنیانگذار مفاهیم جبر فرمکس بود.

او از بانیان و حامیان دانشگاه شهید باهنر و علوم پزشکی کرمان و خواهرزاده روانشاد مهندس علیرضا افضلی‌پور (بنیان‌گذار دانشگاه در کرمان) می باشد.

نوشین استاد برجسته مهندسی عمران، به مدت ۲۸ سال مدیر مرکز تحقیقات سازه فضاکار دانشگاه ساری در انگلستان بود.

این دانشمند در مراحل طراحی و محاسبات سازه‌ای بناهای دانشگاه شهید باهنر کرمان نیز مشارکتی فعال داشت.

پروفسور نوشین علاوه بر جایگاه رفیع علمی که داشت، در سال‌های متمادی برای انتقال دانش خود به فرزندان ایران، عاشقانه علیرغم کهولت سن، رنج سفر را بر خود هموار می‌کرد تا از طریق برگزاری دوره‌های آموزشی سازه‌های فضا کار در دانشگاه های مختلف ایران آخرین دستاوردهای علمی این حوزه را به جوانان مستعد ایران منتقل نماید.

نوشین در سال ۱۳۱۳ در تهران به دنیا آمد و مدرک کارشناسی خود را در رشته‌ی مهندسی عمران از دانشکده مهندسی دانشگاه تهران دریافت نمود.  

همچنین تحصیلاتش را در کشور انگلستان ادامه داد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی‌ارشد در رشته‌ مهندسی سازه از دانشگاه امپریال کالج لندن و دکتری در گرایش سازه فضاکار از دانشگاه لندن شد.

او به مدت ۲۸ سال مدیر مرکز تحقیقات سازه فضاکار در دانشگاه ساری انگلستان(Surrey) بوده است.  

همچنین، وی به مدت ۲۰ سال، سردبیر مجله علمی  بین‌المللی سازه فضاکار نیز بوده است.  

از دیگر فعالیت‌های وی، عضویت در شورای اجرایی انجمن سازه‌های پوسته‌ای و فضاکار (IASS) و همچنین عضویت در شورای مشاورین این انجمن می‌باشد.

وی بنیانگذار مفاهیم جبر فرمکس (Formex Algebra) است که تالیفات بسیاری نیز در این زمینه دارد؛ او علاقه‌مند به تحقیق در زمینه‌های مهندسی سازه، ریاضی و فلسفه بود.

پروفسور نوشین در سال ۱۹۶۳ به دپارتمان مهندسی عمران دانشگاه ساری انگلیس پیوست و فعالیتش را در این دانشگاه به عنوان کمک استاد آغاز نمود و سپس به مدارجی چون استاد تمام نائل شد.  

اگرچه در سال ۲۰۰۸ از این دانشگاه بازنشسته شد اما به فعالیت‌هایش در زمینه تحقیق و تدریس به عنوان استاد پاره وقت ادامه داد.  

زمینه اصلی تحقیقات وی، طراحی سازه‌های فضاکار با کمک کامپیوتر می‌باشد.

او از سال ۱۳۴۱ تاکنون در حال پژوهش در جنبه های مختلف سازه های فضاکار با توجه ویژه روی استفاده کامپیوتردر تحلیل و طراحی این سازه ها، بوده است.

از جمله دیگر سوابق علمی و اجرایی می توان به ریاست هیأت تحریریه مجله جهانی سازه های فضاکار، عضو هیأت مدیره سازمان جهانی سازه های پوسته ای و فضاکار (IASS) و عضو هیأت مشاوران این سازمان برای سال ها، ابداع برنامه Formian در زمینه تاشه پردازی و استفاده از جبر فرمکسی، طراحی تعدادی سازه فضاکار مهم من جمله آشیانه هواپیماهای ۷۴۷ در فرودگاه لندن و استادیوم ورزشی تختی در تهران اشاره کرد.

وی در طی دوران فعالیت علمی اش، هزاران دانشجو و متخصص این رشته در دانشگاه های داخل و خارج از کشور تربیت کرده است.

۴۶