هارد فورک لندن اتریوم

هارد فورک لندن اتریوم، به روزرسانی مهمی در بلاکچین اتریوم بود که با معرفی EIP-1559 و مکانیسم سوزاندن کارمزدهای گس، ساختار هزینه های شبکه را متحول کرد. این هارد فورک گامی اساسی در مسیر انتقال اتریوم به اثبات سهام و آماده سازی برای اتریوم ۲.۰ محسوب می شود. این رویداد نه تنها بر نحوه تعامل کاربران با شبکه تاثیر گذاشت، بلکه پیامدهای اقتصادی قابل توجهی برای توکن بومی این پلتفرم، یعنی توکن اتر، به همراه داشت.

پیش از این به روزرسانی، شبکه اتریوم با چالش های متعددی از جمله نوسانات شدید و غیرقابل پیش بینی بودن کارمزدهای تراکنش مواجه بود. این مسئله به ویژه در زمان اوج شلوغی شبکه، کاربران را با هزینه های گزافی روبه رو می کرد و تجربه کاربری را به شدت تحت تاثیر قرار می داد. هارد فورک لندن در تلاش بود تا با بازنگری در مدل کارمزدها، این مشکلات را برطرف کرده و شبکه ای کارآمدتر و قابل پیش بینی تر را برای میلیون ها کاربر و توسعه دهنده فراهم آورد. این ارتقاء، بخشی حیاتی از نقشه راه بلندمدت اتریوم برای گذار به یک سیستم اجماع پایدارتر و مقیاس پذیرتر بود.

معرفی هارد فورک لندن اتریوم

هارد فورک لندن اتریوم نامی است که به یک به روزرسانی مهم و برنامه ریزی شده در بلاکچین اتریوم داده شد. این ارتقاء که در تاریخ ۵ آگوست ۲۰۲۱ (۱۴ مرداد ۱۴۰۰) فعال شد، یکی از برجسته ترین تغییرات در مسیر توسعه اتریوم پس از هارد فورک برلین در آوریل ۲۰۲۱ بود.

هدف اصلی این هارد فورک، بهبود تجربه کاربری و کارایی شبکه از طریق تغییرات اساسی در نحوه محاسبه و پرداخت کارمزدهای تراکنش بود. پیش از لندن، کاربران مجبور بودند برای تراکنش های خود پیشنهاد قیمت (بید) برای گس ارائه دهند که این مسئله به نوسانات شدید و غیرقابل پیش بینی بودن هزینه ها منجر می شد.

لندن با معرفی EIP-1559، این سیستم را متحول کرد و مکانیزم جدیدی برای تعیین کارمزدها ارائه داد. این تغییرات نه تنها به پایداری بیشتر کارمزدها کمک کرد، بلکه با وارد کردن مکانیزم سوزاندن توکن ها، پیامدهای اقتصادی قابل توجهی برای توکن اتر به همراه داشت.

اگرچه هارد فورک لندن تغییرات چشمگیری در نحوه عملکرد شبکه ایجاد کرد، اما باید توجه داشت که این یک گام موقتی و آماده سازی برای انتقال نهایی اتریوم به الگوریتم اجماع اثبات سهام (PoS) در قالب اتریوم ۲.۰ (یا همان The Merge) بود. این فورک به گونه ای طراحی شده بود که مسیر را برای آینده اتریوم هموار کند و چالش های فعلی را پیش از گذار بزرگ تر برطرف سازد.

به روزرسانی جدید شبکه اتریوم

به روزرسانی لندن، مجموعه ای از پیشنهادهای بهبود اتریوم (EIPs) را شامل می شد که هر یک نقش مهمی در ارتقاء عملکرد و پایداری شبکه داشتند. مهم ترین و پربحث ترین این EIPها، EIP-1559 بود که مکانیزم کارمزدها را به کلی تغییر داد و یک سیستم کارمزد پایه قابل پیش بینی تر را معرفی کرد.

علاوه بر EIP-1559، چندین EIP دیگر نیز در این هارد فورک گنجانده شده بودند که هر کدام به جنبه های مختلفی از شبکه رسیدگی می کردند، از جمله EIP-3554 که بمب سختی شبکه را به تعویق انداخت و EIP-3198 که امکان دسترسی قراردادهای هوشمند به کارمزد پایه را فراهم کرد.

این به روزرسانی برای تمام گره های شبکه (نودها) الزامی بود. به این معنی که برای ادامه فعالیت و اعتبارسنجی تراکنش ها، ماینرها و سایر شرکت کنندگان در شبکه باید نرم افزار خود را به آخرین نسخه به روزرسانی می کردند. این اقدام برای حفظ یکپارچگی و امنیت بلاکچین اتریوم حیاتی بود و تضمین می کرد که همه شرکت کنندگان بر روی یک نسخه از پروتکل فعالیت می کنند.

لندن در واقع یک گام بزرگ به سمت اتریوم ۲.۰ و انتقال از الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) بود. با کاهش وابستگی به ماینرها از طریق تغییر در ساختار کارمزدها و آماده سازی برای بمب سختی، این به روزرسانی زمینه را برای یک انتقال آرام تر به فاز بعدی توسعه اتریوم فراهم آورد. این تغییرات به تدریج نقش ماینرها را در شبکه کمرنگ تر می کرد و بستر را برای ورود اعتبارسنجان در مدل اثبات سهام آماده می ساخت.

پیشنهاد بهبود اتریوم EIP

EIP یا Ethereum Improvement Proposal (پیشنهاد بهبود اتریوم) سندی است که استانداردها، پروتکل ها، ویژگی ها یا تغییرات جدیدی را برای بلاکچین اتریوم پیشنهاد می دهد. این پیشنهادها توسط توسعه دهندگان، محققان و اعضای جامعه اتریوم تهیه و ارائه می شوند و نقش حیاتی در تکامل و توسعه این پلتفرم دارند.

فرآیند EIP یک مکانیسم حاکمیتی باز و شفاف را برای شبکه فراهم می کند. هر کسی می تواند یک EIP را تدوین کند و آن را برای بررسی، بحث و نهایتاً پذیرش توسط جامعه اتریوم ارائه دهد. این فرآیند شامل چندین مرحله است، از جمله مرحله پیش نویس، بحث و بررسی، و در نهایت پذیرش یا رد پیشنهاد.

EIPها می توانند شامل تغییرات فنی گسترده ای باشند، از به روزرسانی های پروتکل هسته مانند تغییرات در مکانیزم کارمزدها (مانند EIP-1559) یا تعویق بمب سختی (مانند EIP-3238)، تا استانداردهای جدید برای توکن ها (مانند ERC-20) یا رابط های برنامه نویسی کاربردی (API). هدف نهایی EIPها، بهبود امنیت، کارایی، مقیاس پذیری و قابلیت استفاده از شبکه اتریوم است.

این سیستم تضمین می کند که توسعه اتریوم به صورت مشارکتی و بر اساس اجماع جامعه پیش می رود و هر تغییر مهمی با بررسی دقیق و بحث های گسترده همراه است. EIPها به عنوان نقشه راهی برای آینده اتریوم عمل می کنند و به توسعه دهندگان و کاربران کمک می کنند تا از جهت گیری های آتی شبکه مطلع شوند و برای آن ها آماده شوند.

استاندارد EIP-1559

استاندارد EIP-1559 یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین پیشنهادهای بهبود اتریوم بود که در هارد فورک لندن فعال شد. این EIP که توسط ویتالیک بوترین، خالق اتریوم، و تیم دیگری از توسعه دهندگان مطرح شد، با هدف حل مشکل نوسانات بالای کارمزد گس و بهبود تجربه کاربری در شبکه اتریوم معرفی شد.

پیش از EIP-1559، سیستم کارمزد اتریوم بر پایه مزایده کار می کرد؛ کاربران برای اینکه تراکنش هایشان سریع تر پردازش شود، مبلغ بالاتری را به ماینرها پیشنهاد می دادند. این سیستم منجر به پیش بینی ناپذیری هزینه ها، به ویژه در زمان شلوغی شبکه، و هزینه های گزاف برای تراکنش های کوچک می شد که استفاده از شبکه را برای بسیاری از کاربران غیرقابل توجیه می کرد.

EIP-1559 یک مکانیزم جدید قیمت گذاری را معرفی کرد که شامل دو جزء اصلی بود: کارمزد پایه (Base Fee) و کارمزد اولویت / انعام (Priority Fee / Tip). کارمزد پایه به صورت خودکار توسط پروتکل شبکه و بر اساس تقاضای لحظه ای و میزان پر بودن بلوک ها تعیین می شود. این کارمزد برای هر بلوک سوزانده شده و از گردش خارج می شود، که این مکانیسم سوزاندن، تأثیر ضد تورمی بر توکن اتر دارد.

کارمزد اولویت (انعام) نیز مبلغ کوچکی است که کاربر می تواند به صورت اختیاری به ماینر پرداخت کند تا تراکنش او در اولویت قرار گیرد. این سیستم جدید، کارمزدها را قابل پیش بینی تر کرد و به کاربران امکان داد تا تجربه بهتری در استفاده از شبکه داشته باشند، چرا که دیگر نیازی به حدس زدن مبلغ گس برای رقابت با سایر کاربران نداشتند.

EIP-1559 ساختار کارمزد اتریوم را با معرفی کارمزد پایه پویا و مکانیزم سوزاندن توکن ها دگرگون کرد، که منجر به پایداری بیشتر هزینه ها و تأثیر ضد تورمی بر توکن اتر شد.

استاندارد EIP-3238

استاندارد EIP-3238 یکی دیگر از پیشنهادهای بهبود اتریوم بود که در هارد فورک لندن گنجانده شد و نقش حیاتی در نقشه راه اتریوم به سمت اثبات سهام ایفا کرد. این EIP به طور مستقیم با مفهوم بمب سختی (Difficulty Bomb) در شبکه اتریوم مرتبط است.

بمب سختی یک ویژگی برنامه ریزی شده در پروتکل اتریوم است که به تدریج سختی استخراج بلوک های جدید را به شدت افزایش می دهد. هدف از این بمب، ترغیب ماینرها برای انتقال از الگوریتم اثبات کار (PoW) به الگوریتم اثبات سهام (PoS) و جلوگیری از شاخه شدن شبکه (فورک) به دو زنجیره مجزا (Ethereum 1.0 و Ethereum 2.0) بود. با فعال شدن بمب سختی، زمان لازم برای استخراج بلوک ها به طور چشمگیری افزایش می یابد و استخراج را از نظر اقتصادی غیرقابل توجیه می کند.

EIP-3238 وظیفه به تعویق انداختن فعال شدن این بمب سختی را بر عهده داشت. در زمان برنامه ریزی هارد فورک لندن، مشخص شد که بمب سختی زودتر از موعد مورد انتظار و قبل از آماده شدن کامل اتریوم ۲.۰ برای ادغام (The Merge) فعال خواهد شد. اگر این بمب به تعویق نمی افتاد، شبکه اتریوم با مشکلاتی نظیر افزایش زمان تأیید تراکنش ها و کاهش شدید سودآوری ماینرها مواجه می شد که می توانست منجر به اختلالات جدی در عملکرد شبکه شود.

بنابراین، EIP-3238 با تأخیر در فعال سازی بمب سختی، زمان کافی را برای توسعه دهندگان فراهم آورد تا پروژه The Merge را به صورت کامل و بدون عجله تکمیل کنند. این اقدام تضمین کرد که انتقال به اثبات سهام به صورت کنترل شده و بدون ایجاد هرج و مرج در شبکه انجام شود و از بروز فورک های ناخواسته جلوگیری به عمل آید.

هارد فورک لندن اتریوم بالاخره فعال شد

پس از ماه ها انتظار و برنامه ریزی دقیق، هارد فورک لندن اتریوم سرانجام در ارتفاع بلاک ۱۲,۹۶۵,۰۰۰ فعال شد. این رویداد که در تاریخ ۵ آگوست ۲۰۲۱ به وقوع پیوست، نقطه عطف مهمی در تاریخ بلاکچین اتریوم بود و توجه گسترده ای را در جامعه رمزارزها به خود جلب کرد.

فعال سازی موفقیت آمیز این هارد فورک، نشانه ای از بلوغ و توانایی جامعه توسعه دهندگان اتریوم برای اجرای تغییرات پیچیده و گسترده در یکی از بزرگ ترین شبکه های بلاکچین جهان بود. این ارتقاء نه تنها شامل EIP-1559 و EIP-3238 بود، بلکه EIPهای دیگری نظیر EIP-3529 (کاهش بازپرداخت گس)، EIP-3198 (اپ کد BASEFEE) و EIP-3541 (رد قراردادهای جدید شروع شده با 0xEF) را نیز در بر می گرفت که همگی با هدف بهبود تجربه کاربری و امنیت شبکه طراحی شده بودند.

با توجه به رشد چشمگیر بازار رمزارزها و افزایش علاقه سرمایه گذاران به پتانسیل اتریوم، هارد فورک لندن از توجه رسانه ای بی سابقه ای برخوردار شد. بسیاری از تحلیلگران و فعالان بازار، این ارتقاء را به عنوان یک کاتالیزور بالقوه برای افزایش قیمت توکن اتر می دیدند، هرچند که در کوتاه مدت، قیمت ETH لزوماً جهش فوری را تجربه نکرد.

در طول فرآیند فعال سازی، برخی از صرافی های بزرگ رمزارز مانند بایننس، اوکی اکس و بیت استمپ، به منظور اطمینان از ایمنی وجوه کاربران و جلوگیری از هرگونه مشکل احتمالی ناشی از نوسانات شبکه، به طور موقت واریز و برداشت توکن های ERC-20 و اتر را متوقف کردند. این اقدام احتیاطی، نشان دهنده اهمیت این رویداد و تلاش برای حفظ پایداری اکوسیستم در حین یک تغییر پروتکلی بزرگ بود.

اخبار جدید درباره هارد فورک لندن

پس از فعال سازی هارد فورک لندن، تمرکز جامعه اتریوم به بررسی پیامدهای واقعی این به روزرسانی معطوف شد. یکی از مهم ترین جنبه های مورد توجه، عملکرد مکانیسم سوزاندن کارمزد پایه بود. داده ها نشان داد که حجم قابل توجهی از توکن های اتر در هر بلوک سوزانده می شوند، که این امر به کاهش عرضه کلی اتر و تقویت روایت پول فراصوتی (ultrasound money) برای این دارایی کمک کرد.

این مکانیسم سوزاندن، تأثیر ضد تورمی بر توکن اتر داشت و آن را به یک دارایی کمیاب تر تبدیل می کرد، به ویژه پس از The Merge که عرضه جدید اتر از طریق استیکینگ نیز کاهش یافت. این تغییر، دیدگاه سرمایه گذاران بلندمدت را نسبت به پتانسیل اتر به عنوان یک ذخیره ارزش تقویت کرد.

در زمینه کارمزدهای گس، اگرچه EIP-1559 به طور مستقیم کارمزدها را کاهش نداد، اما نوسانات آن ها را به طور چشمگیری کمتر کرد و پیش بینی هزینه ها را برای کاربران و توسعه دهندگان آسان تر ساخت. این پایداری، تجربه کاربری را بهبود بخشید و به توسعه برنامه های غیرمتمرکز (dApps) کمک کرد که نیاز به هزینه های تراکنش قابل پیش بینی دارند.

همچنین، اخبار پیرامون هارد فورک لندن همواره با پیشرفت های مربوط به اتریوم ۲.۰ و The Merge گره خورده بود. این هارد فورک به عنوان یک گام حیاتی در آماده سازی شبکه برای انتقال نهایی به اثبات سهام تلقی می شد. تأخیر در بمب سختی (EIP-3238) به توسعه دهندگان زمان بیشتری داد تا بدون فشار زمانی، انتقال بزرگ تر را برنامه ریزی و اجرا کنند، که این خود خبر مهمی برای پایداری بلندمدت شبکه بود.

نتایج هارد فورک لندن اتریوم برای کاربران

هارد فورک لندن اتریوم نتایج ملموسی را برای کاربران شبکه به همراه داشت که مهم ترین آن ها به تغییر در نحوه پرداخت کارمزدها مربوط می شد. پیش از این به روزرسانی، کاربران مجبور بودند برای هر تراکنش، یک پیشنهاد قیمت برای گس ارائه دهند و با سایر کاربران برای قرار گرفتن در بلوک ها رقابت کنند. این سیستم اغلب منجر به هزینه های بالا و غیرقابل پیش بینی می شد.

با فعال شدن EIP-1559، کاربران دیگر نیازی به حدس زدن و ارائه پیشنهاد برای کارمزد گس نداشتند. در عوض، یک کارمزد پایه (Base Fee) توسط پروتکل تعیین می شد که برای هر بلوک به صورت خودکار تنظیم می گردید و به صورت خودکار سوزانده می شد. این تغییر، شفافیت و قابل پیش بینی بودن کارمزدها را به شدت افزایش داد.

برای اطمینان از پردازش سریع تر تراکنش هایشان، کاربران می توانستند یک کارمزد اولویت (Priority Fee) یا انعام را به ماینرها پرداخت کنند. این انعام، مبلغی کوچک و اختیاری بود که ماینرها را تشویق می کرد تا تراکنش مورد نظر را در اولویت قرار دهند. همچنین، کاربران می توانستند یک سقف کارمزد (Max Fee) را تعیین کنند؛ اگر کارمزد پایه در زمان پردازش تراکنش کمتر از سقف تعیین شده بود، مابه التفاوت به کاربر بازگردانده می شد.

این تغییرات به طور کلی تجربه کاربری را بهبود بخشید، به ویژه برای تراکنش های کوچک که پیش از این به دلیل کارمزدهای بالا غیرمنطقی بودند. اگرچه کارمزدها همیشه پایین تر نبودند، اما نوسانات آن ها به شدت کاهش یافت و کاربران می توانستند با اطمینان بیشتری هزینه های تراکنش خود را برآورد کنند. این افزایش قابلیت پیش بینی، به ویژه برای توسعه دهندگان برنامه های غیرمتمرکز، مزایای زیادی داشت و به ایجاد اکوسیستم پایدارتر کمک کرد.

هارد فورک لندن با معرفی کارمزد پایه و کارمزد اولویت، پرداخت گس را برای کاربران اتریوم قابل پیش بینی تر کرد و با مکانیزم بازپرداخت، تجربه تراکنش را بهبود بخشید.

دیدگاه جامعه رمزارزها و کاربران درباره هارد فورک لندن اتریوم

دیدگاه جامعه رمزارزها و کاربران درباره هارد فورک لندن اتریوم، به ویژه در مورد تغییرات کارمزدی EIP-1559، تا حدودی دوگانه بود. از یک سو، بسیاری از کاربران عادی و توسعه دهندگان از این به روزرسانی استقبال کردند. دلیل اصلی این استقبال، افزایش قابل پیش بینی بودن کارمزدهای گس بود.

پیش از لندن، کاربران اغلب با نوسانات شدید و غیرقابل پیش بینی بودن کارمزدها دست و پنجه نرم می کردند که منجر به نارضایتی و گاهی اوقات لغو تراکنش ها می شد. EIP-1559 این مشکل را با معرفی کارمزد پایه قابل تنظیم و مکانیزم بازپرداخت حل کرد و تجربه کاربری را به طور چشمگیری بهبود بخشید. همچنین، مکانیزم سوزاندن کارمزد پایه، برای بسیاری از سرمایه گذاران اتر جذاب بود، زیرا این ویژگی به عنوان یک عامل ضد تورمی عمل می کرد و پتانسیل افزایش ارزش توکن اتر را در بلندمدت تقویت می نمود.

از سوی دیگر، ماینرها و برخی از حامیان الگوریتم اثبات کار، نگرانی هایی را مطرح کردند. با سوزانده شدن کارمزد پایه، بخشی از درآمد ماینرها از بین می رفت، که به طور بالقوه سودآوری آن ها را کاهش می داد. این مسئله منجر به بحث هایی در مورد تأثیر هارد فورک لندن بر اقتصاد ماینینگ و آینده ماینرها در شبکه اتریوم شد. با این حال، با توجه به برنامه ریزی بلندمدت اتریوم برای انتقال به اثبات سهام و کنار گذاشتن ماینینگ، این تغییرات به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر از این گذار دیده می شد.

در مجموع، جامعه اتریوم به هارد فورک لندن به عنوان یک گام ضروری و مثبت در مسیر تکامل شبکه و آماده سازی برای The Merge نگاه می کرد. این به روزرسانی، توانایی اتریوم را در پیاده سازی تغییرات پیچیده و بهبود زیرساخت های خود به نمایش گذاشت و اعتماد به نقشه راه بلندمدت آن را تقویت کرد.

جامعه اتریوم از هارد فورک لندن به دلیل افزایش قابلیت پیش بینی کارمزدها و تأثیر ضد تورمی آن بر توکن اتر استقبال کرد، در حالی که ماینرها نگرانی هایی بابت کاهش درآمد خود داشتند.

سوالات متداول

هارد فورک لندن اتریوم چیست؟

هارد فورک لندن اتریوم یک به روزرسانی مهم در بلاکچین اتریوم بود که در آگوست ۲۰۲۱ فعال شد. هدف اصلی آن تغییر مدل کارمزد تراکنش ها (با معرفی EIP-1559 و مکانیزم سوزاندن) و آماده سازی شبکه برای انتقال به اتریوم ۲.۰ و اثبات سهام بود. این فورک به بهبود پایداری و پیش بینی پذیری هزینه ها کمک کرد.

پیشنهاد بهبود اتریوم EIP چیست؟

پیشنهاد بهبود اتریوم (EIP) سندی است که استانداردها، پروتکل ها، یا تغییرات جدیدی را برای بلاکچین اتریوم پیشنهاد می دهد. این پیشنهادها توسط جامعه اتریوم تدوین و برای بحث و بررسی ارائه می شوند تا مسیر تکامل و ارتقاء شبکه را به صورت شفاف و مشارکتی تعیین کنند.

استاندارد EIP-1559 چیست؟

EIP-1559 یک پیشنهاد کلیدی در هارد فورک لندن بود که نحوه پرداخت کارمزدهای گس را در اتریوم تغییر داد. این استاندارد یک کارمزد پایه پویا را معرفی کرد که سوزانده می شود و یک کارمزد اولویت اختیاری برای ماینرها. هدف آن کاهش نوسانات کارمزد و بهبود تجربه کاربری بود.

استاندارد EIP-3238 چیست؟

استاندارد EIP-3238 پیشنهادی بود که وظیفه به تعویق انداختن بمب سختی در شبکه اتریوم را بر عهده داشت. بمب سختی قابلیتی است که به تدریج استخراج را دشوارتر می کند تا ماینرها را به سمت اثبات سهام سوق دهد. EIP-3238 این فرآیند را به تأخیر انداخت تا زمان کافی برای انتقال کامل به اتریوم ۲.۰ فراهم شود.

به روزرسانی هارد فورک لندن اتریوم برای کاربران چه معنا و نتایجی دارد؟

برای کاربران، هارد فورک لندن به معنای پیش بینی پذیری بیشتر کارمزدهای تراکنش و بهبود تجربه کاربری بود. دیگر نیازی به حدس زدن کارمزد گس نبود؛ یک کارمزد پایه خودکار تعیین می شد و کاربران می توانستند برای پردازش سریع تر، انعام کوچکی به ماینرها بدهند. این تغییرات، استفاده از شبکه را روان تر کرد.