متاسفانه موسیقی ایران به پاپ منحصر شده است/ تاریخ انقضای موسیقی های بی سر و ته تمام می شود

کسری حاجی زاده در گفت وگو با پادینامگ:

کسری حاجی زاده خواننده و آهنگساز می گوید: سالیان سال است که فقط به موسیقی پاپ اهمیت داده می شود و هنرمندان این عرصه درآمد بالایی از این راه دارند. انگار موسیقی پاپ انحصار موسیقی ایران شده است!

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری پادینامگ، کسری حاجی زاده خواننده، آهنگساز، تهیه کننده، مدیر هنری و مدیر شرکت فرهنگی و هنری «نوای هنر آرنا» است. وی از کودکی شروع به آموزش موسیقی و پیانو کرد و پس از یادگیری و اجرای چندین کنسرت هنرجویی علاقه مند به آواز شد. پس از فراگیری آواز کلاسیک و پاپ به عضویت گروه کُر و ارکستر «آوای شفق» درآمد و در چندین کنسرت در تالار وحدت، تالار اندیشه، سالن محک، ایوان شمس و … حضور داشت.

او همچنین به عنوان مدیر هنری سابقه همکاری با شبکه های مختلف تلویزیونی و همچنین برنامه تلویزیونی «باهمستان موسیقی» را دارد و در تولید و انتشار چندین هزار قطعه موسیقی به عنوان مدیر تولید و مدیر پخش نقش بسزایی داشته است. با این هنرمند گفت وگویی انجام دادیم از نظرتان می گذرد:

کمی درباره مشکلات گروه کُر در ایران صحبت کنید.

مشکلاتی که درباره هنر در ایران وجود دارد فقط مختص به گروه های کُر نیست ولی بیشترین مشکلات مختص گروه های کر و ارکستر ها است. مگر می شود از هیچ سمت حمایتی از این گروه ها نشود؟ آنقدر بی تفاوتی به گروه های کُر و ارکستر ها شده است که بیشتر آنها تعطیل شده اند و دیگر کسی تمایل به همکاری ندارد و ترجیح می دهند یا در گروه های پاپ فعالیت کنند یا به کار های غیر از موسیقی بپردازند. متاسفانه نه حمایت از سوی ارگانی صورت می گیرد و نه اطلاع رسانی درستی از این گروه ها می شود در نتیجه انگیزه ای برای اعضای این گروه ها نمی ماند.

مخاطب امروز با کنسرت های گروه کُر ارتباط برقرار می کند؟

مخاطب امروز پذیرای چیزی است که آن را ببیند. وقتی کسی غذایی را نه هرگز دیده و نه هرگز خورده معلوم است که پذیرای آن نمی شود. تمام تبلیغات، تمام سالن ها و تمامی رسانه ها تمایل زیادی برای نشان دادن این گروه ها ندارند، چون سال های سال است که فقط به موسیقی پاپ اهمیت داده شده و درآمد بالایی از این راه دارند. انگار موسیقی پاپ انحصار موسیقی ایران شده است. نه فقط گروه های کر بلکه ما در چند سال اخیر تبلیغاتی از اجرا های سنتی، گروه های بانوان و دیگر گروه ها هم نمی بینیم.

چه مخاطبانی جذب این کنسرت ها می شود؟

متاسفانه الان مخاطبانی که عاشقانه این فضا را دوست دارند یا از قدیم با این گروه ها آشنا بودند فقط مخاطب این کنسرت ها هستند. مشکل ما ریشه ای است و زمان می برد تا حل شود. آموزش هایی که در فضای مجازی داده می شود به این مشکلات دامن زده است. بیشتر اساتیدی که واقعا سواد بالایی در موسیقی دارند بیکار نشسته اند تا عده ای با آموزش های تجربی بدون اصول این مشکلات را بیشتر کنند.

در کشور های دیگر به چه صورت است؟

بر خلاف ایران در کشور های اروپای غربی از دوران رنسانس با این فضا آشنایی دارند و در کلیسا ها گروه های کر فعالیت داشتند و آواز های مذهبی اجرا می کردند و در دوران باروک به اوج خودش رسید. علاوه بر آن وقتی از دوران کودکی در مدارس موسیقی تدریس می شود همه افراد گوش موسیقیایی دارند و درست را از غلط به راحتی تشخیص می دهند. برای همین است که خوانندگان آنها همه بسیار کوک و ژوست اجرا می کنند، چون مردم به راحتی فالش خواندن خواننده را متوجه می شوند. علاوه بر تمامی این جریانات مردم تصمیم می گیرند که چه نوع موسیقی را گوش دهند نه اینکه برای آنها تصمیم گرفته شود.

آیا ارکستر و گروه کر در ایران با شکست مواجه شده است؟

هنر همیشه راه خودش را پیدا می کند و یک زمانی تاریخ انقضای این موسیقی های بی سر و ته هم تمام می شود، اما با سیاست های گرفته شده در ارتباط با ارکستر ها و گروه های کر فعلا دچار یک خفقان بزرگی شدیم که امیدوارم به زودی با حمایت مسیولین از این بحران بزرگ عبور کنیم.