مادران مقصر چاقی فرزندان هستند؟

پادینامگ/خراسان رضوی تمرینات بارداری، شیمی مغز را برای مبارزه با چاقی فرزندان تغییر می دهد.

نتایج تحقیقی نشان می دهد که چاقی مادر در موش ها باعث افزایش سطح ریزآران ای در هیپوتالاموس فرزندان و منجر به پرخوری می شود.

چاقی مادر از طریق بیان طولانی مدت ریزآران ای miR-505-5p بر رفتارهای غذایی فرزندان تاثیر می گذارد. این یافته بر اساس تحقیقی است که توسط لورا دیردن و سوزان اوزان از واحد بیماری های متابولیک شورای تحقیقات پزشکی، موسسه علوم متابولیک، دانشگاه کمبریج، بریتانیا و همکاران انجام شد.

ارتباط بین چاقی مادر و خطرات سلامت فرزندان

نتایج تحقیقات قبلی در مدل های انسانی و حیوانی نشان داده است که فرزندان مادران چاق بیشتر در معرض خطر چاقی و دیابت نوع 2 هستند. در حالی که این رابطه شاید نتیجه یک رابطه پیچیده بین ژنتیک و محیط باشد، شواهد در حال ظهور نشان می دهد که چاقی مادر می تواند هیپوتالاموس؛ منطقه ای از مغز که مسیول حس تغذیه و هموستاز انرژی است را مختل کند.

در مدل های حیوانی، فرزندانی که در طول دوره های کلیدی رشد در معرض تغذیه بیش از حد قرار می گیرند، بیشتر غذا می خورند اما اطلاعات کمی در مورد مکانیسم های مولکولی که منجر به این تغییرات در رفتار خوردن می شود، وجود دارد.

یافته های تحقیق در مورد ریزآران ای و رفتارهای خوردن در این تحقیق، محققان دریافتند موش هایی که از مادران چاق متولد شده اند، سطوح بالاتری از ریزآران ای miR-505-5p را در هیپوتالاموس خود، از همان اوایل مرحله جنینی تا بزرگسالی داشتند. محققان دریافتند که این موش ها بیشتر می خوردند و غذاهای پرچرب را ترجیح می دادند.

جالب توجه است که اگر مادران در دوران بارداری ورزش می کردند، تاثیر چاقی مادر بر رفتارهای ریزآران ای miR-505-5p و خوردن کاهش می یافت.

مکانیسم های مولکولی و اقدامات پیشگیرانه

آزمایش های کشت سلولی نشان داد که بیان ریزآران ای miR-505-5p را می توان با قرار دادن نورون های هیپوتالاموس در معرض اسیدهای چرب زنجیره بلند و انسولین که هر دو در حاملگی هایی که به دلیل چاقی پیچیده می شوند، القا کرد.

محققان ریزآران ای miR-505-5p را به عنوان تنظیم کننده جدید مسیرهای دخیل در جذب اسیدهای چرب و متابولیسم شناسایی کردند، بنابراین سطوح بالای ریزآران ای باعث می شود مغز فرزندان هنگام خوردن غذاهای پرچرب قادر به حس کردن نباشد.

چندین ژنی را که miR-505-5p تنظیم می کند با شاخص توده بدنی بالا در مطالعات ژنتیکی انسان مرتبط بوده اند. این تحقیق یکی از اولین تحقیقاتی است که مکانیسم مولکولی را نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض تغذیه در رحم را با رفتار غذایی مرتبط می کند.

نتیجه گیری و پیامدها

محققان می گویند: نتایج ما نشان می دهد که چاقی در دوران بارداری منجر به تغییراتی در مغز نوزاد و باعث می شود در بزرگسالی غذای پرچرب بیشتری بخورند و احتمال چاقی آنان بیشتر شود.

آنان افزودند: مهمتر از همه، ما نشان دادیم که ورزش متوسط، بدون کاهش وزن، در دوران بارداری که به دلیل چاقی پیچیده است،  از تغییرات در مغز نوزاد پیشگیری می کند. این یافته به ما کمک می کند بفهمیم که چرا فرزندان مادرانی که مبتلا به چاقی هستند بیشتر احتمال دارد که خودشان چاق شوند، زیرا مواجهه در اوایل زندگی، ژنتیک و محیط کنونی همگی از عوامل موثر در این امر هستند.

لازم به ذکر است که ریزآران ای (به اختصار miRNA ) توالی های آران ای غیر کد شونده و کوچکی (حدود 22 نوکلیوتید) هستند که در گیاهان، حیوانات و بعضی از ویروس ها یافت می شوند و در مهار آران ای، تنظیمات بعد از رونویسی و بیان ژن دارای عملکرد می باشند.

پایان خبر پادینامگ