دیدنی هایی کمتر دیده شده از ریودوژانیرو

ریودوژانیرو، این شهر پرشور و پرجنب وجوش برزیلی، بیش از سواحل درخشان و مجسمه های سر به فلک کشیده اش، گنجینه هایی پنهان و کمتر دیده شده دارد که تنها کاوشگران واقعی آن ها را کشف می کنند و با این مکان ها، می توان به درکی عمیق تر از روح واقعی ریو دست یافت.

ریودوژانیرو با نام هایی چون شهر شگفت انگیز شهرت یافته است و اغلب گردشگران با تصاویر نمادین آن مانند مجسمه مسیح منجی که دستانش را به سوی شهر گشوده، قله کله قندی شوگرلوف که بر خلیج گوانابارا مشرف است، و سواحل پرجنب وجوش کوپاکابانا و ایپانما آشنا هستند. این ها بی شک از جاذبه های بی نظیر ریو به شمار می روند و تجربه ای فراموش نشدنی را برای هر بازدیدکننده به ارمغان می آورند. اما ریو لایه های پنهان تری نیز دارد؛ نقاطی که از مسیرهای معمول گردشگری فاصله گرفته اند و تجربه ای اصیل تر و عمیق تر از فرهنگ، تاریخ و طبیعت این شهر پر رمز و راز ارائه می دهند. برای مسافرانی که به دنبال جاهای دیدنی پنهان ریو هستند، آن هایی که مایل اند از شلوغی های توریستی فاصله بگیرند و به گنجینه های مخفی ریودوژانیرو دست یابند، این مقاله راهنمایی جامع و الهام بخش خواهد بود تا روی دیگر و کمتر شناخته شده این شهر را تجربه کنند. در ادامه، سفر به این مناطق بکر و پر داستان آغاز می شود.

لارگو دو بوتیکاریو: میدانی از خانه های افسونگر و زمان ایستاده

در میان محله کوزمه ولیو (Cosme Velho)، جایی که قطار به سمت مجسمه مسیح منجی حرکت می کند، میدانی پنهان وجود دارد که گویی زمان در آن ایستاده است. لارگو دو بوتیکاریو، با مجموعه ای از خانه های نئوکلاسیک متروک، فضایی غریب و در عین حال به شدت فوتوژنیک را پدید آورده است. زمانی این خانه ها مأمن خانواده های اشرافی و ثروتمند بودند، اما اکنون جنگل های بارانی ریو به آرامی آن ها را در آغوش گرفته اند و طبیعت وحشی از هر گوشه و کنار به درون آن ها نفوذ کرده است.

سفرکننده در این میدان، خود را در میان معماری بی همتا و رنگ های سرزنده خانه ها می یابد که با سبزینگی بی پایان جنگل درآمیخته اند. حس مرموز و آرامشی که در این مکان حکم فرماست، آن را به مکانی عالی برای عکاسان و کسانی که به دنبال تجربه اصیل ریو هستند، تبدیل کرده است. این میدان، با وجود نزدیکی به یکی از نمادین ترین جاذبه های ریو، همچنان یک راز سر به مهر باقی مانده و کمتر کسی از وجود آن باخبر است.

بازدید از لارگو دو بوتیکاریو، به ویژه در ساعات اولیه صبح یا اواخر بعدازظهر، زمانی که نور خورشید به نرمی بر روی سازه ها می تابد و سایه ها بلندتر می شوند، تجربه ای جادویی و متفاوت خواهد بود. سکوت حاکم بر این میدان، تنها با صدای پرندگان و زمزمه باد در برگ درختان شکسته می شود، و این فرصت را به بازدیدکننده می دهد تا در داستان های ناگفته این خانه ها غرق شود.

هتل اسکلت: بقایای عظیم الجثه در قلب جنگل

در عمق جنگل های بارانی استوایی ریو و بر فراز محله سائو کونرادو، بقایای عظیم الجثه هتلی رهاشده به نام هتل اسکلت خودنمایی می کند. این سازه نیمه کاره، که بیش از چهار دهه پیش به حال خود رها شد، اکنون منظره ای خاص و ماجراجویانه را برای کاوشگران ارائه می دهد. با وجود ظاهر ترسناک و مرموزش، این هتل متروک مناظر خیره کننده ای از بالای سائو کونرادو، اقیانوس بیکران و جنگل انبوه تیجوکا را به تماشا می گذارد.

این هتل به دلیل موقعیت خاص و عدم تکمیلش، به یکی از گنجینه های مخفی ریودوژانیرو تبدیل شده است. برای رسیدن به آن، ممکن است نیاز به کمی پیاده روی در مسیرهای جنگلی باشد، اما منظره ای که از بالای آن قابل مشاهده است، ارزش این تلاش را دارد. بازدیدکنندگان می توانند از فرصت های عکاسی بی نظیر این مکان استفاده کنند و تصاویری خاص و متفاوت از ریو را ثبت نمایند.

توصیه می شود که بازدید از هتل اسکلت حتماً با راهنمایان محلی و باتجربه انجام شود، چرا که مسیر دسترسی ممکن است دشوار و پر از چالش باشد. ایمنی در این ماجراجویی از اهمیت بالایی برخوردار است. این تجربه، برای کسانی که به دنبال مسیرهای گردشگری بکر ریو و هیجان کشف مکان های غیرمعمول هستند، بسیار جذاب خواهد بود و روایتی متفاوت از ریو را در ذهن آن ها حک می کند.

کتابخانه سلطنتی پرتغال: معبد دانش و معماری نئو-مانولین

در مرکز شلوغ و پرهیاهوی شهر ریو، یک معبد باشکوه از دانش و معماری نهفته است: کتابخانه سلطنتی پرتغال (Real Gabinete Português da Leitura). این کتابخانه که در نگاه اول شاید به چشم نیاید، به محض ورود، بازدیدکننده را با معماری داخلی خیره کننده خود، که به سبک نئو-مانولین و با الهام از سبک باروک پرتغالی طراحی شده، مسحور می کند. ردیف های بی شمار کتاب ها که تا سقف های بلند بالا می روند، قفسه های چوبی کنده کاری شده و جزئیات طلایی رنگ، فضایی بی نظیر و باشکوه را ایجاد کرده اند.

اینجا محلی است که کتاب خوانان و علاقه مندان به تاریخ، می توانند در فضایی آرام و دور از شلوغی های شهری، در میان مجموعه ای عظیم از ادبیات پرتغالی غرق شوند. کتابخانه سلطنتی پرتغال به دلیل آنکه یک مقصد گردشگری معمول تلقی نمی شود، اغلب نادیده گرفته می شود، در حالی که خود یک اثر هنری زنده و مکانی برای تجربه اصیل ریو به شمار می رود. نور طبیعی که از سقف شیشه ای بر روی هزاران جلد کتاب می تابد، به این فضا حس قدسیتی خاص می بخشد.

بازدید از این کتابخانه، فرصتی بی نظیر برای تجربه زیبایی شناسی بی بدیل و غرق شدن در آرامشی عمیق است. ساعات بازدید معمولاً محدود هستند و رعایت سکوت در این مکان بسیار مهم است تا شکوه و وقار آن حفظ شود. عکاسان نیز فرصت های بی شماری برای ثبت تصاویر منحصر به فرد از این معبد دانش خواهند یافت.

کتابخانه سلطنتی پرتغال با معماری خیره کننده نئو-مانولین و قفسه های پر از کتاب که تا سقف کشیده شده اند، گویی معبدی است که دانش و زیبایی را در هم آمیخته و تجربه ای آرام و باشکوه را در دل شلوغی شهر به ارمغان می آورد.

پارک لاژه: قصری باستانی در آغوش طبیعت و هنر

در دامنه کوه کورکووادو، جایی که مجسمه مسیح منجی از فراز آن به شهر می نگرد، پارک لاژه (Parque Lage) قرار گرفته است. این مکان، بیش از یک پارک معمولی، ترکیبی مسحورکننده از تاریخ، معماری و طبیعت است. عمارت تاریخی مرکزی پارک که زمانی یک اقامتگاه خصوصی زیبا بوده، اکنون به یک مدرسه هنری و گالری عمومی تبدیل شده است.

شهرت پارک لاژه بیشتر به خاطر استخر زیبای درون عمارت است که در آن انعکاس ستون های باستانی و سرسبزی اطراف، به همراه چشم انداز خیره کننده به مجسمه مسیح در دوردست، تصویری کارت پستالی و فراموش نشدنی را خلق می کند. نوشیدن یک فنجان قهوه اصیل برزیلی در کافه کنار استخر، در حالی که صدای طبیعت و زمزمه هنرمندان جوان به گوش می رسد، تجربه ای بی نظیر و آرامش بخش خواهد بود.

با وجود زیبایی های بی بدیل و حضور در موزیک ویدئوهای بین المللی، پارک لاژه هنوز به اندازه سایر جاذبه های ریودوژانیرو معروف نیست و فرصتی برای تجربه یک فضای آرام تر و هنری تر فراهم می کند. پیاده روی در باغ های وسیع، کشف مسیرهای کوچک و تماشای فعالیت های هنری دانشجویان، از دیگر جاذبه های این پارک برای مسافرانی است که به دنبال گنجینه های مخفی ریودوژانیرو هستند و می خواهند تجربه اصیل ریو را لمس کنند.

قبرستان سائو ژائو باتیستا: موزه ای روباز از تاریخ و هنر

در نگاه اول، شاید قبرستان ها مقصدی برای گردشگران نباشند، اما قبرستان سائو ژائو باتیستا (São João Batista Cemetery) در ریو، به معنای واقعی کلمه، یک موزه روباز از تاریخ، هنر و معماری است. این هزارتوی مردگان، با وسعتی بیش از ۱.۸ هکتار، شبکه ای فشرده و پیچیده از گورها، مقابر و مجسمه هایی را در خود جای داده که هر کدام داستانی ناگفته دارند.

آنچه این قبرستان را از سایرین متمایز می کند، تنوع بی نظیر معماری و سبک های هنری به کار رفته در مقبره ها است. از نئوکلاسیک و نئوگوتیک گرفته تا آردکو و سبک های گلچینی، هر گوشه ای از این قبرستان، شاهکاری از هنر و طراحی را به نمایش می گذارد. در میان این مقبره ها، آرامگاه بسیاری از شخصیت های مشهور برزیل، از جمله رؤسای جمهور سابق، هنرمندان برجسته و سیاستمداران نامی، قابل مشاهده است که به تاریخ و فرهنگ این کشور پیوند خورده اند.

بازدیدکننده در این مکان، حس آرامش و سکوتی تاریخی را تجربه می کند که با زیبایی های بصری ترکیب شده است. فرصت های عکاسی در قبرستان سائو ژائو باتیستا منحصربه فرد هستند و به عکاسان این امکان را می دهند که جزئیات هنری و تفاوت های فرهنگی در نحوه یادبود مردگان را به تصویر بکشند. این مکان، راهی غیرمعمول اما عمیق برای درک گوشه ای از تاریخ و هنر ریودوژانیرو به شمار می رود.

ایلیا فیسکال: جزیره ای با قلعه ای تاریخی و داستان های امپراتوری

در دل خلیج زیبای گوانابارا، جزیره ای کوچک و دلربا به نام ایلیا فیسکال (Ilha Fiscal) با قلعه ای نئوگوتیک و چشم اندازی بی نظیر به شهر ریو، جا خوش کرده است. این جزیره، نه تنها یک نقطه دیدنی با زیبایی های طبیعی و معماری چشم نواز است، بلکه اهمیت تاریخی فراوانی نیز برای برزیل دارد. این مکان، میزبان آخرین مهمانی باشکوه امپراتوری برزیل، درست قبل از اعلام جمهوری در سال ۱۸۸۹، بوده است؛ رویدادی که سرنوشت یک ملت را تغییر داد.

معماری قلعه نئوگوتیک، با الهام از آثار معمار فرانسوی، ویولت لو دوک، به زیبایی در میان آبی خلیج و سبزینگی جزیره خودنمایی می کند. امروزه، این قلعه به موزه ای دریایی تبدیل شده است که نمایشگاه های هنری و فرهنگی متنوعی را برگزار می کند و به بازدیدکنندگان این فرصت را می دهد تا با تاریخ دریایی و سلطنتی برزیل آشنا شوند.

دسترسی به ایلیا فیسکال معمولاً از طریق قایق سواری سازمان یافته امکان پذیر است، و همین موضوع باعث شده که این جزیره کمتر در برنامه های معمول گردشگران جای بگیرد و به عنوان یکی از جاهای دیدنی پنهان ریو، فرصتی برای تجربه مسیرهای گردشگری بکر ریو را فراهم آورد. تماشای غروب خورشید از این جزیره کوچک، با پس زمینه ای از کوه های ریو و آب های خلیج، منظره ای بی بدیل و آرامش بخش را برای هر سفرکننده به ارمغان می آورد.

سواحل پراینها و گروماری: بهشت موج سواران و آرامش طلبان

برای آن دسته از مسافرانی که از شلوغی سواحل معروف کوپاکابانا و ایپانما خسته شده اند و به دنبال تجربه ای بکرتر و آرامش بخش تر هستند، سواحل پراینها (Prainha Beach) و گروماری (Grumari Beach) در حومه ریو، مقصدهایی بی نظیر به شمار می روند. این سواحل، گنجینه های مخفی ریودوژانیرو هستند که طبیعت بکر و زیبایی خیره کننده ای را ارائه می دهند.

ساحل پراینها: این ساحل کوچک، بهشتی برای موج سواران محسوب می شود. جایی که جنگل های بارانی انبوه با اقیانوس تلاقی می کنند و شن های طلایی در کنار صخره های بزرگ و گرد قرار گرفته اند. انرژی امواج در اینجا قدرتمند است و برای موج سواران حرفه ای، مکانی ایده آل برای به چالش کشیدن خود فراهم می آورد. طبیعت بکر و دست نخورده پراینها، آن را از دیگر سواحل ریو متمایز می کند و فضایی آرام و دور از جمعیت را ارائه می دهد.

ساحل گروماری: کمی دورتر از پراینها، ساحل گروماری قرار دارد که با شن های سفید و آبی شفاف اقیانوس، منظره ای دلنشین و آرام را به وجود می آورد. این ساحل نیز به دلیل دور بودن از مرکز شهر، فضایی خلوت تر و طبیعی تر دارد و برای کسانی که به دنبال آرامش و فرار از هیاهو هستند، انتخابی عالی است. امکانات در این سواحل محدود است، بنابراین توصیه می شود که بازدیدکنندگان آب و غذای کافی به همراه داشته باشند تا بتوانند ساعت ها در این بهشت های پنهان استراحت کنند و از طبیعت لذت ببرند.

سفر به پراینها و گروماری، تجربه ای متفاوت از سواحل ریو را به نمایش می گذارد؛ جایی که زیبایی های طبیعی دست نخورده، آرامش و فرصت های بی نظیر برای موج سواری و عکاسی، انتظارات هر مسافر ماجراجو را برآورده می کند.

آرکو د تلس: گذرگاه تاریخی به دل طعم های محلی

در قلب تاریخی ریودوژانیرو، گذرگاهی طاقی شکل به نام آرکو د تلس (Arco de Teles) وجود دارد که گویی دروازه ای به گذشته و به دل زندگی محلی شهر است. این گذرگاه، بازدیدکننده را به سمت خیابان های سنگفرش پیچ در پیچی هدایت می کند که پر از کافه ها و رستوران های کوچک و ارزان هستند. اینجا محلی است که می توان با قیمتی مناسب، غذاهای بومی و اصیل برزیلی را تجربه کرد و در میان محلی ها غرق شد.

آرکو د تلس نه یک جاذبه بزرگ و شناخته شده، بلکه یک کوچه محلی پر از زندگی و داستان است. حال و هوای قدیمی و عجیبی در این کوچه پس کوچه ها حس می شود که شما را به دنیایی در گذشته می برد. دیوارهای رنگارنگ، موسیقی زنده که از کافه ها به گوش می رسد و بوی غذاهای تازه، همگی دست به دست هم می دهند تا تجربه ای فراموش نشدنی از زندگی شبانه و غذای محلی ریو را خلق کنند.

برای مسافرانی که به دنبال تجربه اصیل ریو و کشف رازهای ریودوژانیرو هستند، آرکو د تلس مکانی ایده آل است. اینجا می توان لحظاتی را به تماشای رفت و آمد مردم، گوش دادن به گفتگوهای محلی و چشیدن طعم های واقعی برزیل پرداخت. این گذرگاه، یکی از آن جاهای دیدنی پنهان ریو است که روح واقعی شهر را به نمایش می گذارد و حس نزدیکی با فرهنگ بومی را برای سفرکننده ایجاد می کند.

آبشار هورتو در پارک ملی تیجوکا: دوش آب خنک در دل جنگل

در دل جنگل انبوه و وسیع پارک ملی تیجوکا (Tijuca National Park)، بزرگترین جنگل شهری جهان، آبشاری خیره کننده به نام هورتو (Cachoeira do Horto) جریان دارد. این آبشار، با وجود زیبایی های طبیعی بی نظیرش، اغلب در سایه جاذبه های معروف تر ریو قرار می گیرد و به همین دلیل، یکی از گنجینه های مخفی ریودوژانیرو برای دوستداران طبیعت و ماجراجویان به شمار می رود.

آبشار هورتو، با درختان بلندی که اطراف آن را احاطه کرده اند و مناظر بکر و سرسبز، فضایی آرامش بخش و خنک را در گرمای ریو فراهم می کند. ارتفاع آبشار چندان زیاد نیست، اما جریان آب خنک و پاکیزه آن، فرصتی بی نظیر برای تجربه دوش آب خنک در دل جنگل را به بازدیدکنندگان می دهد. حوضچه آب یخی در پایین آبشار، مکانی ایده آل برای شیرجه زدن و تجربه یک حس سرزندگی فوق العاده پس از پیاده روی در جنگل است.

برای رسیدن به آبشار هورتو، نیاز به کمی پیاده روی در مسیرهای جنگلی است که این مسیرها خود پر از زیبایی های طبیعی و حیات وحش متنوع هستند. توصیه می شود که برای ایمنی بیشتر و لذت بردن کامل از این تجربه، حتماً با راهنمایان محلی همراه شوید. این تجربه، برای کسانی که به دنبال مسیرهای گردشگری بکر ریو و غرق شدن در طبیعت آرام و دست نخورده هستند، لحظاتی فراموش نشدنی و سرشار از آرامش را رقم خواهد زد.

پدرا دا گاوئا و پدرا دو تلگرافو: ماجراجویی های نفس گیر در ارتفاعات

برای ماجراجویان و علاقه مندان به کوهنوردی، ریودوژانیرو دو قله بی نظیر را در آغوش خود جای داده که هر دو تجربه هایی نفس گیر و چشم اندازهایی خیره کننده ارائه می دهند: پدرا دا گاوئا (Pedra da Gávea) و پدرا دو تلگرافو (Pedra do Telégrafo). این ها نه تنها نمادی از مسیرهای گردشگری بکر ریو هستند، بلکه رازهای ریودوژانیرو را برای کسانی که جرأت صعود دارند، آشکار می کنند.

پدرا دا گاوئا: این قله گرانیتی نمادین، با ارتفاعی بیش از ۲۷۰۰ فوت از سطح دریا، رویای عاشقان ماجراجویی است. صعود به آن یک چالش واقعی محسوب می شود، اما نمای پانورامایی شگفت انگیزی که از بالای آن از شهر، دریا و جنگل آتلانتیک به نمایش درمی آید، هر سختی را از یاد می برد. از قله پدرا دا گاوئا، سفرکننده می تواند برخی از معروف ترین دیدنی های ریو از جمله مجسمه مسیح منجی، کوه شوگرلوف و سواحل طلایی را مشاهده کند. در مسیر بازگشت، بازدید از گارگانتا دو سئو (گلو آسمان) دیدگاهی منحصربه فرد از خط ساحلی ریو ارائه می دهد. همچنین، جستجو برای پدرا دو ایمپِرادور (سر امپراتور)، یک نمای طبیعی از صخره ها که شبیه به صورت یک انسان است، می تواند هیجان انگیز باشد. حیات وحش متنوعی از جمله میمون ها، توکان ها و گونه های گیاهی مختلف نیز در این مسیر یافت می شوند.

پدرا دو تلگرافو: این قله در جنگل آتلانتیک، مقصدی محبوب برای کسانی است که به دنبال چشم اندازهای نفس گیر و فرصت های عکاسی بی نظیر هستند، اما با مسیری نسبتاً آسان تر. پدرا دو تلگرافو به دلیل عکس های توهمی که در آن افراد گویی از لبه یک پرتگاه سنگی آویزان شده اند، شهرت جهانی پیدا کرده است. این تصاویر در واقع با استفاده از زاویه دید خاص ایجاد می شوند و در زیر شما یک سکوی سنگی محکم وجود دارد که این تجربه را ایمن می سازد. پیاده روی به سمت پدرا دو تلگرافو حدود یک ساعت طول می کشد و مسیر از داخل جنگل های گرمسیری می گذرد، جایی که در طول راه می توان میمون ها، پروانه ها و دیگر حیوانات و گیاهان را مشاهده کرد. این مکان، مکانی عالی برای ثبت عکس های خاص و به اشتراک گذاری ماجراجویی های کمتر دیده شده از ریودوژانیرو است.

کلیسای سنت فرانسیسکو دَا پنیتِنسیا: گنج پنهان از طلای ناب

در میان خیابان های تاریخی ریو، کلیسای سنت فرانسیسکو دَا پنیتِنسیا (Igreja de São Francisco da Penitência) قرار دارد. این کلیسا، نمونه ای بی نظیر از جاهای دیدنی پنهان ریو است که نمای بیرونی ساده و متواضع آن، ثروت های خیره کننده درونش را پنهان می کند. شاید از بیرون به نظر نرسد، اما فضای داخلی آن یک گنج واقعی از هنر باروک برزیلی است که بازدیدکننده را کاملاً مجذوب خود می سازد.

پس از ورود به این کلیسا، چشم اندازی از کنده کاری های چوبی طلایی رنگ بی شمار، دیوارها و محراب را فراگرفته است. این اثر هنری عظیم، که از سال ۱۶۵۷ آغاز و در سال ۱۷۷۳ به اتمام رسید، توسط استادان برجسته ای چون مانوئل و فرانسیسکو ژاویر دو بریتو خلق شده است. سبک آن ها که به سبک بریتو معروف است، با استفاده از فرم های تزئینی و جزئیات دقیق، تأثیری عمیق بر هنر باروک برزیلی گذاشته است.

سکوت و عظمت حاکم بر فضای داخلی، به همراه درخشش طلایی کنده کاری ها، حس قدسی و آرامشی خاص را به بازدیدکننده منتقل می کند. این کلیسا نه تنها یک مکان مذهبی، بلکه یک موزه بی نظیر از هنر و تاریخ است که اغلب گردشگران از ارزش واقعی آن بی خبرند. بازدید از کلیسای سنت فرانسیسکو دَا پنیتِنسیا، فرصتی بی بدیل برای تجربه زیبایی های معماری خاص ریو و غرق شدن در شکوه گذشته این شهر است.

کوئینتا دا بوآ ویستا: باغ هایی سلطنتی با موزه هایی غنی

کوئینتا دا بوآ ویستا (Quinta da Boa Vista) مجموعه ای وسیع از باغ ها، ویلاها و کاخ های امپراتوری سابق در منطقه سائو کریستووائو ریو است که اکنون به پارک ها و موزه های عمومی تبدیل شده اند. این مکان، که زمانی محل سکونت خانواده سلطنتی برزیل در قرن ۱۹ بود، اکنون یکی از گنجینه های مخفی ریودوژانیرو برای کسانی است که به دنبال ترکیبی از طبیعت، تاریخ و علم هستند.

کاخ اصلی، که به کاخ سائو کریستووائو بازسازی شده، زمانی قلب این مجموعه بود. امروزه، کوئینتا دا بوآ ویستا دارای بزرگترین مجموعه جانورشناسی، گیاه شناسی، قوم شناسی و باستان شناسی در کشور برزیل است که بیش از یک میلیون نمونه را شامل می شود و برای علاقه مندان به علم و تاریخ، مکانی بی نظیر است.

در این پارک وسیع، باغ های زیبا با دریاچه ها، جنگل های کوچک و حتی غارها وجود دارد که می توان از طریق راه آهن مینیاتوری به کشف آن ها پرداخت. باغ وحش درون پارک نیز بیش از ۲۰۰۰ گونه پستاندار، پرنده و خزنده از برزیل و سراسر جهان را در خود جای داده است. کوئینتا دا بوآ ویستا، با فضایی آرام و امکانات متنوع، مکانی عالی برای یک روز کامل گردش و لذت بردن از زیبایی های طبیعی و دیدنی های غیرمعمول ریو است.

کوئینتا دا بوآ ویستا، با باغ های سلطنتی، موزه های غنی و تنوع زیستی شگفت انگیز، تجربه ای جامع از تاریخ، علم و طبیعت ریودوژانیرو را ارائه می دهد که اغلب از دید گردشگران پنهان می ماند.

پتروپلیس: سفر یک روزه به شهر امپراتوری

برای فرار از گرمای ریو و غرق شدن در تاریخ امپراتوری برزیل، پتروپلیس (Petrópolis)، یک شهر کوچک توریستی در حدود ۷۰ کیلومتری ریودوژانیرو، مقصدی بی نظیر برای یک سفر یک روزه است. پتروپلیس که در دره ای جنگلی واقع شده، خانه ییلاقی پدرو دوم، آخرین پادشاه برزیل، بوده و از همین رو، به شهر امپراتوری شهرت یافته است.

در طول قرن نوزدهم، اشراف زادگان و ثروتمندان نیز ویلاها و قصرهای تابستانی متعددی در این منطقه ساختند که پتروپلیس را به تفرجگاهی لوکس و زیبا تبدیل کرد. امروزه، این شهر به دلیل ساختمان های تاریخی زیبا و آب و هوای مطبوعش در طول سال، هنرمندان و روشنفکران بسیاری را به خود جذب می کند و گردشگران زیادی را نیز از سراسر جهان پذیرا است.

کاخ تابستانی سابق پادشاه اکنون به موزه امپراتوری تبدیل شده است که مملو از یادگاری های دوران باشکوه امپراتوری برزیل است و بازدیدکننده را به سفری در زمان می برد. علاوه بر آن، کلیسای جامع سنت پیتر آلکانتارا با معماری گوتیک، قصر کریستال با ساختار فلزی و شیشه ای خیره کننده و خانه هوانوردی سانتوس-دومونت، همگی از دیدنی هایی هستند که ارزش بازدید را دارند. پتروپلیس، با حس و حال خاص خود، تجربه ای متفاوت و کمتر شناخته شده از برزیل را برای مسافران ارائه می دهد.

نتیجه گیری

ریودوژانیرو شهری است که هر گوشه و کنارش داستانی برای گفتن دارد. در حالی که مجسمه مسیح و سواحل کوپاکابانا نمادهای جهانی آن هستند، گنجینه های پنهان و کمتر دیده شده آن، مانند لارگو دو بوتیکاریو مرموز، هتل اسکلت با چشم اندازهای خیره کننده، کتابخانه سلطنتی باشکوه، یا سواحل بکر پراینها و گروماری، روح واقعی و اصیل این شهر را به نمایش می گذارند. این مکان ها فرصتی برای تجربه سفری عمیق تر و متفاوت تر از ریو را فراهم می کنند، جایی که می توان از مسیرهای گردشگری معمول خارج شد و به رازهای ریودوژانیرو دست یافت. هر یک از این دیدنی های غیرمعمول ریو، داستانی منحصربه فرد برای روایت دارند و چشم اندازهای جدیدی از فرهنگ، تاریخ و طبیعت این شهر شگفت انگیز را به روی بازدیدکننده می گشایند. آن ها به مسافران ماجراجو این امکان را می دهند که نه تنها ریو را ببینند، بلکه آن را زندگی کنند و خاطراتی جاودان از تجربه اصیل ریو با خود به خانه ببرند.