دردسر های عجیب مارال بنی آدم برای بازی در نقش پروین

آفتاب نیوز :

مارال بنی آدم فعالیتش را از اوایل دهه 90 با حضور روی صحنه تیاتر شروع کرد. نخستین تجربه اش بازی کوتاه در «فروشنده» اصغر فرهادی بود. بنی آدم بعد ها در فیلم «در آغوش درخت» خواجه پاشا بازی کرد و در جشنواره فجر نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر زن شد و امسال در جشنواره چهل و دوم با بازی در فیلم «پروین» توانست جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خود کند. تا کنون چه در سینما و چه در تلویزیون و چه در تیاتر کمتر به چهره های ادبی و هنری پرداخته شده و درباره پروین اعتصامی هم حداکثر در سریال نمایش خانگی «شبکه مخفی زنان» پرداخته شده و حسین کیانی نمایشی با عنوان «پروین» را روی صحنه برده است؛ اما خیلی ها معتقدند که نزدیک ترین چهره به پروین اعتصامی در فیلم «پروین» با نام قبلی «معجزه پروین» محمدرضا ورزی و با بازی مارال بنی آدم شکل گرفته است. بنی آدم می گوید که پروسه گریمش برای گروه سخت و پیچیده بوده است. همچنین بنی آدم خودش را مدیون تیاتر می داند و می گوید که بعد از این در انتخاب نقش هایش وسواس بیشتری خواهد داشت.

سال گذشته نامزد دریافت سیمرغ برای بازیگری شدید و امسال توانستید جایزه را بگیرید. چه حس و حالی از دریافت سیمرغ دارید؟

طبیعتا از دریافت سیمرغ جشنواره خیلی خوشحالم، اما این خوشحالی ام توضیحاتی دارد. من در جامعه هنری تیاتر، آموزش و پرورش یافته ام. از استادانم آموخته و تجربه کرده ام و می دانم این تجربه هنوز تمام نشده و تا به امروز و بعد ها نیز تجربه خواهم کرد و یاد خواهم گرفت. خوشحالی و خرسند بودنم بیشتر به همین دلیل است که تیاتر به من آموخته و اگر امروز به زعم برخی بازیگر خوبی بوده ام و توانسته ام از عهده بازی در نقش هایی که داشته ام بربیایم، همه را مدیون تیاتر و جامعه تیاتر هستم. خوشحالم از اینکه به طور قطع، بودن در این محیط و این آموزش ها جواب داده و امروز این عنوان به دستم رسیده است.

از انتخاب نقش هایتان بگویید. بعد از «درآغوش درخت» در «پروین» بازی کردید. این انتخاب چگونه شکل گرفت و اینکه وقتی نقشی به شما پیشنهاد می شود، اولویت انتخابتان با چیست؟

اعتقاد دارم حتی یک پلان در یک فیلم یا یک قسمت یا سکانس در یک سریال می تواند آنقدر به دیده شدن بازیگر کمک کند که لازم نباشد از ابتدا تا انتهای فیلم یا یک سریال حضور داشته باشد یا حتی تیاتر. این به توانایی بازیگر برمی گردد که بتواند نقشی را که به او پیشنهاد می شود، بسازد؛ به همین دلیل برای من مهم نیست نقش اول باشم. من نقشی را قبول می کنم که تاثیرگذار باشد و برایم چالش داشته باشد. چند وقت پیش یکی از همکاران، من را برای بازی در یک سریال در شبکه نمایش خانگی دعوت کرد که جزو نقش های اصلی بود. بازیگرانی هم که قرار بود با آن ها بازی داشته باشم، همه بازیگران چهره بودند، ولی من نقشی را دوست داشتم که شاید بازی کمتری داشت و با بازیگران چهره هم رودررو نبود؛ چون به نظر خودم مرا به چالش می کشید. احساس می کردم برای من آزمایش بزرگی است اگر بتوانم در آن نقش دیده شوم. در نهایت با هم به نتیجه نرسیدیم و این اتفاق نیفتاد، ولی برای من مهم است که نقشی که بازی می کنم به من انگیزه بدهد تا توانایی هایم را نشان بدهم و در آن نقش تا جایی که توان داشته باشم، بدرخشم.

حضورتان در فیلم «پروین» چگونه شکل گرفت؟ چه ویژگی هایی در فیلم بود که نقش پروین را انتخاب کردید؟

پروژه پروین در حال پیش تولید بود که به من پیشنهاد بازی در آن را دادند. قرار بود در سریال زخم کاری همکاری داشته باشم و حتی 3سکانس هم بازی کرده بودم، ولی از آنجا که روند فیلمنامه در فصل سوم تغییراتی کرد که باب میل من نبود و احساس کردم هیچ چالشی برای من نخواهد داشت، صحبت کردم و دلایلم را توضیح دادم و آن ها هم پذیرفتند و از کار بیرون آمدم. بعد از آن دوباره برای پروین با من تماس گرفتند و متوجه شدند دیگر در «زخم کاری» نیستم که از من دعوت کردند در این فیلم بازی کنم.

در نقش یکی از شاعران بزرگ ایران بازی کرده اید. لزوما برای رسیدن به نقش و بازی در قالب پروین چه کردید؟

این پروژه باعث شد ارادتم به یکی از شاعران مهم کشورم خیلی بیشتر شود؛ چون فوق العاده زیاد درباره او تحقیق و مطالعه کردم. تمام شعر های او را خواندم. از دوستان محققم کمک گرفتم و مطالب مهمی به دستم رسید. حتی سر مزارش رفتم و از او کسب اجازه کردم که بتوانم نقشش را بازی کنم. او بسیار انسان بزرگ و تاثیرگذاری بوده است؛ حتی بعضی از تحقیقات من در فیلمنامه هم لحاظ شد.

یکی از نکات قابل توجه گریم شما بود و اینکه شباهت زیادی به پروین اعتصامی در مقایسه با یکی، دو نمونه کار تیاتر و سریالی که تولید شده بود، داشتید. برایتان این تغییر سخت نبود؟

از نظر ویژگی های ظاهری من اصلا شبیه پروین اعتصامی نیستم و برای اینکه به نقش از نظر چهره نزدیک شوم، با تیم حرفه ای گریم آقای خلج و مجریانشان خیلی بحث و گفتگو داشتیم. از آن ها خواستم برایم از پروگ استفاده نکنند و مو های خودم را کوتاه کنند و ابروهایم را کامل تیغ بزنند. از طرف دیگر از آنجا که صورت من خیلی تکیده تر از صورت پروین اعتصامی بود، با یک متخصص تغذیه صحبت کردم و حتی با مشاورت با یک متخصص پوست و زیبایی، فیلر تزریق کردم تا صورتم پرتر شود. باز هم می گویم واقعا برای اینکه شبیه پروین اعتصامی شوم، گروه گریم زحمت زیادی کشیدند.

با اینکه شاعران و نویسندگان زن سرشناسی داریم، اما در این سال ها به پرتره چهره ها پرداخته نشده است. به نظر شما تولید و اکران چنین فیلم هایی می تواند مخاطب امروز سینما را درگیر خود کند؟

به نظرم خیلی زیاد. در مورد پروین می توانم بگویم علاوه بر ساخت دراماتیک زندگی پروین اعتصامی، این مهم است که او در دورانی زندگی می کرده که زنان اجازه حضور در حوزه های مختلف اجتماعی را نداشتند و تمام جامعه انگار برای مردان ساخته شده بود. پروین اعتصامی تابوشکنی می کند و این کار را هم با اتکا به ادبیات و شعرش انجام می دهد. در آن زمان ما شعرای مرد بزرگی داشتیم، ولی پروین اعتصامی به عنوان یک زن تمام مسایل اجتماعی و سیاسی را در شعرش مطرح می کند و همین امر را تا امروز ماندگار کرده است. وقتی دیوان پروین را ورق می زنید، می بینید از هر مسیله اجتماعی با تمام جزییات صحبت کرده است و چیزی نبوده که از دیدش پنهان مانده باشد یا برایش دغدغه نباشد.

من بعد از اینکه قبول کردم این نقش را بازی کنم، با خودم فکر می کردم چرا پرداختن به یک انسان بزرگ و اندیشمند مثل پروین اعتصامی در قالب فیلم دیر انجام شده و چرا در درس ادبیات مدرسه آنطور که باید به او پرداخته نشده است؟ به نظرم در دانشگاه و مدرسه باید یک واحد را به شعرایی اختصاص دهند که تاریخ ما را در شعرهایشان تصویر کرده اند. چقدر خوب است که ما به عنوان یک ایرانی بدانیم بزرگانی هستند که جلوتر از زمان خودشان بوده اند. 

از نظر ویژگی های ظاهری من اصلا شبیه پروین اعتصامی نیستم و برای اینکه به نقش از نظر چهره نزدیک شوم، با تیم حرفه ای گریم آقای خلج و مجریانشان خیلی بحث و گفتگو داشتیم.

به نظرم در دانشگاه و مدرسه باید یک واحد را به شعرایی اختصاص دهند که تاریخ ما را در شعرهایشان تصویر کرده اند. چقدر خوب است که ما به عنوان یک ایرانی بدانیم بزرگانی هستند که جلوتر از زمان خودشان بوده اند.

قطعا در مسیر بازیگری باز هم وسواس بیشتری خواهم داشت؛ چراکه پس از این انتخاب، کار من زیر ذره بین خواهد بود؛ البته این نکته را هم بگویم که اگر حتی این عنوان را نمی گرفتم باز هم مثل سابق سختگیر می بودم

بازی در نقش شخصیتی که کامل بود

قطعا نظر منتقدان و عزیزانی که فیلم را دیدند، برایم مهم است که بالاخره نقد ها به نفع فیلم باشد. به ویژه برای خودم به عنوان مارال بنی آدم، این مهم است که مسیولیتی را که بر عهده گرفتم، درست انجام داده باشم و به عنوان یک هنرمند کارم درست بوده باشد. پروین اعتصامی شخصیتی کامل بود که من قرار بود او را بازی کنم و قرار نبود این شخصیت را بسازم و کلیت این ماجرا برایم چالش برانگیز بود. یکی از چالش برانگیزترین صحنه ها، زمانی بود که یک زن وارد مجلسی مردانه می شود و پروین می خواهد در این جمع مردانه خود را محک بزند و نشان دهد در دانش و مهارت کم ندارد.

اینکه او نباید در گوشه ای بماند و باید مقاوم حرفش را بزند، برای من چالش بود. من یک پادکست درباره پروین اعتصامی دانلود کردم و مدام از آن کمک می گرفتم. قبل از فیلمبرداری و حتی حین ساخت فیلم دایم این پادکست را گوش می کردم یا سعی می کردم رویه زندگی ام را تغییر دهم و فقط با این شعر ها زندگی ام را سپری کنم. حتی اگر موسیقی گوش می دادم، قطعاتی را انتخاب می کردم که مرا به آن زمان ببرد یا کتاب هایی متعلق به تاریخ آن زمان مطالعه می کردم تا رنگی از این فضا در زندگی من باشد. دوست عزیزی دارم که از سال ها پیش و دوره دبیرستان با هم رفاقت داریم و او حس و حالی شاعرانه دارد، من از او خواستم شعر ها را با لحن خودش بخواند. خیلی دنبال چنین مولفه ها و نکته هایی بودم که ذره ذره مرا به نقشم نزدیک کند.