خواب های اروپایی نوید محمدزاده در تلویزیون فرانسوی

آفتاب نیوز :

آکتور به کارگردانی نیما جاویدی داستان چند بازیگر تیاتر بود که برای ساختن رویایشان (یک سالن نمایش) برای یک دفتر حقوقی و در دنیای واقعی نقش های مختلف بازی می کردند. آن ها هر بار وارد ماجرایی می شدند، ضمن این که تماشاگر داستان های شخصی آن ها را دنبال می کرد. علی همتی (با بازی نوید محمدزاده و در دومین همکاری اش با نیما جاویدی) تمام آرزویش این بود که بتواند سالن تیاتری را که اجاره کرده و حتی پرداخت همین اجاره هم برایش بسیار دشوار است، بخرد. او خواب های فرانسوی می بیند و بعد متوجه می شویم خانواده مرفهی داشته و حتی مدت زیادی در فرانسه زندگی کرده است، اما با اختلاف جدی که بعد از مرگ برادرش با پدرش پیدا کرده، خانه را ترک کرده و در همان سالن تیاتر زندگی می کند. همزمان همراه مرتضی (احمد مهران فر) نمایشی را در این سالن تمرین می کنند و برایش دکور می سازند.

این سریال حالا بعد از تقریبا دو سال از نمایشش، توسط تلویزیون فرانسوی-آلمانی آرته خریداری و به آلمانی دوبله شده و از 20 اردیبهشت هم از این تلویزیون که به شبکه فرهنگ اروپا شناخته شده، در حال پخش است. این سریال پیش تر در فروردین سال گذشته برای اولین بار، جایزه بزرگ بخش بین الملل جشنواره «سریزمانیا» را به دست آورده بود. جشنواره فرانسوی سریزمانیا در شهر لیل فرانسه برگزار می شود و سال گذشته طبق اعلام سایت جشنواره، سریال «آکتور» جایزه بزرگ جشنواره در بخش رقابتی بین الملل را کسب کرد.

در سایت جشنواره سریزمانیا که یکی از جشنواره های بین المللی سریال در جهان است، در توضیح برگزیده شدن سریال آکتور آمده است: «این جشنواره برای نشان دادن حقانیت خود، امسال دامنه جغرافیایی اش را گسترش داده و در تلاش برای کشف شیوه ها و سبک های روایی جدید است. بر این اساس سریال «آکتور» که به اقتضای داستان، مدام روایت خود را تغییر می دهد مطمینا در این زمینه برنده است.» جالب این جاست که آکتور در کنار سریال هایی از آمریکا، فرانسه، اسپانیا و ژاپن که محصولات شبکه های بزرگ اپل تی وی پلاس وآرته، هولو هستند به رقابت پرداخت و موفق به دریافت این جایزه شد. سال گذشته حدود 400 سریال از کشور های مختلف برای حضور در این دوره جشنواره ثبت نام کرده بودند و تنها 8 سریال در بخش بین الملل داوری شدند.

نیما جاویدی پیش از آکتور دو فیلم ملبورن (1392) و سرخپوست (1397) را ساخته که هر دوی این فیلم ها تحسین شدند و ملبورن در خارج از ایران هم جوایزی به دست آورده است. ملبورن تور جهانی اش را با جشنواره فیلم ونیز به عنوان فیلم افتتاحیه هفته منتقدان این جشنواره آغاز کرد و بعد از حضور در 4 جشنواره از 4 قاره دنیا با کسب 13 جایزه بین المللی و بیش از 60 حضور بین المللی، تحسین منتقدان جهانی را به همراه داشت. فیلم ملبورن موفق به کسب جوایز جهانی مهمی چون هرم طلایی بهترین فیلم از جشنوارهفیلم قاهره، جایزه بهترین فیلم نامه از مراسم سینمایی آسیا پاسفیک و جایزه بهترین فیلم نامه از جشنواره فیلم استکهلم شده است.

بعد از همه گیر شدن سریال های کلمبیایی، بعد ترکیه ای و در آخر کره ای در ایران نمایش آکتور از تلویزیون معتبر آرته می تواند راهی برعکس باشد و بینندگان کشور های دیگر را با سریال های ایرانی آشنا کند. از طرف دیگر می تواند انگیزه ای برای سریال سازان ایرانی باشد تا این کار را جدی تر بگیرند و به جز جذب مخاطب با داستان های پلیسی و با غافلگیری های زیاد که البته در بیشتر مواقع هم موفق نیستند یا سریال های کمدی با آسان ترین و غیرخلاقانه ترین روش های خنداندن، به سریال هایی استاندارد فکر کنند.

شادی اولین سریال ایرانی پخش شده از شبکه آرته

سریال آکتور البته اولین سریال ایرانی نیست که از شبکه آرته پخش شده است. چند سال پیش از آکتور، سریال «شادی» ساخته پوریا تکاور از این شبکه پخش شد و جالب اینجاست که در ایران دیده نشد. سریال «شادی» در تابستان 1399 و در دوران همه گیری کرونا با همکاری شبکه آرته در شهر های تهران، قم، کاشان، بندرعباس و کیش فیلمبرداری شده و در سال 1400 هم به صورت اختصاصی در arte.tv پخش شد. «شادی» داستان دختری به نام شادی (با بازی غزل شجاعی) است که قرار است به همراه مادرش (با بازی سولماز غنی) از ایران به فرانسه مهاجرت کنند. سریال از 15 اپیزود 6 دقیقه ای تشکیل شده است و ماجرای سفر جاده ای شادی به همراه برادرش برای دیدن پدرش پیش از رفتن از ایران را روایت می کند که در آن بیشتر از مقصد خود سفر اهمیت دارد.