بقای هنرمندانه فلسطین؛ تنها صداست که می ماند

فلسطینی ها در مواجهه با دشمنی های بی امان به مقاومت ادامه داده و از راه های فرهنگی مانند شعر، ترانه و تظاهرات، صدایشان را به ابزاری برای حفاظت از هویت ملی و استقلال کشور فلسطین بدل می کنند.

به گزارش پادینامگ، بسیاری از فلسطینیان در سراسر جهان سلاحی جز صدای خود ندارند و دشمنان فلسطین سعی دارند همین صدا را هم سرکوب کنند؛ که البته در طول تاریخ ناموفق بوده اند.

به گزارش روزنامه گاردین، «مبارزه پایدار مردم فلسطین گواهی است بر روحیه شکست ناپذیر آن ها در برابر مصایب عظیم». مقاومت فلسطینی ها که از دل دهه ها آوارگی و محرومیت از حقوق انسانی آن ها آغاز شده، به یک بیان فرهنگی تبدیل شده است که از اعتراض و تظاهرات ساده فراتر رفته است. این روایت را می توان در فریادهای نافرمانی فلسطینی ها و حامیانشان در سراسر جهان مشاهده کرد، تلاشی در عین استیصال برای حفظ امید و احیای هویت فلسطینی در بحبوحه مناقشات و درگیری های سیاسی و نظامی.

در قاموس مقاومت فلسطین، یک لغت مانند «انتفاضه» با معانی تاریخی و عاطفی عمیقی همراه است. ریشه این واژه در زبان عربی به معنای «لرزاندن» و «تکان دادن» است و در اصطلاح معنای رهاندن خود از دست ستمگران را می دهد. انتفاضه بیانگر مبارزه ای به مراتب گسترده تر و عمیق تر از ترجمه تحت اللفظی خود است. این کلمه نمادی از شورش در برابر ستم، فریادی برای حقوق مدنی، و تلاشی بی وقفه برای حفظ هویت ملی است. این مفهوم در انتفاضه اول از سال 1987 به خوبی نمایان شد، جنبشی که عاری از خشونت آشکار بود و با نافرمانی مدنی و اعتراضات مسالمت آمیز پیش رفت؛ بازتابی اثرگذار از جنبش های مدنی در سراسر جهان.

روایت فلسطینیان عمیقاً در بیانات فرهنگی، از شعر و آهنگ ها گرفته تا ادبیات و دیگر هنرها، ریشه دوانده است و این ها همگی یک هویت ملی قدرتمند را می سازند. نمونه ای از نمود ادبی این روحیه مقاومت را می توان در اشعار پرمعنای «نزار قبانی» شاعر محبوب سوری در «سه گانه کودکانِ سنگ» مشاهده کرد که به کودکان انتفاضه اول تقدیم شده است؛ کودکانی که با سنگ به مصاف نظامیان رژیم صهیونیستی رفتند. کلمات او نمایانگر ناامیدی و سرکشی نسل جوان تر فلسطینی ها است که از امتیازات پیشینیان خود به اسراییل به امید ایجاد آینده ای بهتر، خسته شده اند. او از آن ها می خواهد به نسل های قدیم «جنون» را بیاموزند.

تظاهرات حامیان فلسطین در سوید

به گزارش گاردین، این جریان فرهنگی غنی به جهان عرب محدود نشده، بلکه به اذهان جهانی نفوذ کرده و با برقراری ارتباط با مخاطبان بین المللی، حمایت گسترده ای برای آرمان فلسطینیان فراهم آورده است. ترانه هایی مانند «انا دمی فلسطینی» (خون من فلسطینی است) از «محمد عساف» نمادی از غرور فلسطینیان است و پیروزی آن در برنامه تلویزیون پربیننده «عرب آیدل» همبستگی فرهنگی جهانیان با فلسطین را تایید می کند. این بیانات از هویت و مقاومت مردم فلسطین به میدان های نبرد یا عرصه های سیاسی محدود نمی شوند، بلکه به زندگی روزمره گسترش یافته، حامیان فلسطین را افزایش داده و در میان فلسطینیانی که در سراسر جهان پراکنده شده اند، نوعی انسجام پدید می آورد.

اما این نمودهای فرهنگی و هنری در جهان غرب با سوءتفاهم های فراوانی مواجه شده است، زیرا فلسفه پنهان در آن ها به جهان صادر نشده است. نمونه بارزی از این کج فهمی ها شعار «از نهر تا بحر، فلسطین آزاد خواهد شد» است که در تجمعات حامیان فلسطین در کشورهای غربی سر داده شد و گویندگان آن به «یهودستیزی» متهم شده اند. به گزارش گاردین، طرح این اتهامات در حالی صورت می گیرد که مضمون و هدف اصلی شعارهایی از این قبیل برای بسیاری روشن نیست. این شعار در درون خود هدفی یهودستیزانه ندارد، بلکه فریادی است برای آزادی و استقلال مردم فلسطین.

گاردین استدلال می کند که در گفتمان بین المللی اغلب تاریخچه پیچیده این اصطلاحات نادیده گرفته می شود و آن ها به دوگانه هایی ساده انگارانه تقلیل داده می شوند. این را می توان در مواردی مانند طرح صلح پیشنهادی «دونالد ترامپ» رییس جمهور سابق آمریکا مشاهده کرد که در آن به آرمان و خواست دیرینه فلسطینیان، یعنی حق حاکمیت ملی، هیچ اشاره ای نشده است. این شکست های سیاسی واقعیت تلخی را نشان می دهند؛ اینکه حق تعیین سرنوشت خود که ملت های سراسر جهان از آن بهره مند بوده و آن را یک حق بدیهی و اولیه می دانند، هنوز از فلسطینیان دریغ شده است.

به گزارش گاردین، آشکار است که انگیزه صدها هزار معترض حامی فلسطین در لندن و واشنگتن، نفرت از یهودیان نیست. اخیراً مطالعه ای درباره تجمعات اعتراضی حامیان فلسطین انجام شد و نشان داد که 97 درصد از تظاهرات دانشجویی در آمریکا صلح آمیز بوده اند. پس چرا جنگی تبلیغاتی به راه افتاده که سردمداران آن حامیان فلسطین را به یهودستیزی متهم می کنند؟ چون رژیم صهیونیستی در این جنگ دست به چنان جنایتی زده که دیگر نمی تواند آن را اقدامی برای انتقام عملیات طوفان الاقصی و حمله حماس به مواضع رژیم اشغالگر در هفتم اکتبر بداند.

تظاهرات حامیان فلسطین در سوید

هر تلاشی از سوی رژیم صهیونیستی برای توجیه این جنگ به سرعت زیر صدها عکس و فیلم از مرگ ومیر و قحطی ساکنان غزه مدفون می شود و عامل دیگری که اذهان جهان را بیش ازپیش به فلسطین نزدیک می کند، اظهارات جنگ طلبانه مقامات همین رژیم است. اسراییل به سلاح هسته ای مسلح بوده و از حمایت نظامی، مالی و دیپلماتیک ایالات متحده برخوردار است و هر روز در غزه به کشتار ادامه می دهد، اما سردمداران این جنگ رسانه ای تمام موشکافی و دقت خود را صرف شعارهایی مانند «از نهر تا بحر» کرده اند که در تجمعات حامیان فلسطین مطرح می شود.

به گزارش این روزنامه انگلیسی، با وجود تمام این چالش ها، فلسطینیان بی وقفه در جستجوی هویت ملی و تشکیل کشوری مستقل هستند و این را در مقاومت خود به نمایش می گذارند. این مقاومت نه تنها در درگیری های فیزیکی و نظامی، بلکه در تاب آوری فرهنگی عمیقی نمود پیدا می کند که آرمان فلسطینیان را تا امروز زنده نگه داشته است. فلسطینی ها و حامیانشان در مواجهه با قدرت های نظامی و دشواری های سیاسی به تنها سلاح خود پناه دست می برند، یعنی صداهایشان. این فریادهای از سر طغیان و خروش، برای حفظ روح و جان مایه فلسطینیان حیاتی هستند؛ زیرا مادامی که دگراندیشی و اعتراض وجود دارد، می توان به آینده ای امید داشت که در آن فلسطینیان از حقوق مسلم خود بهره مند شوند.

پایان خبر پادینامگ